Η Παναγία του Χάρου
Το 1600, μοναχοί από την Πάτμο έχτισαν στους Λειψούς το βυζαντινό εκκλησάκι που φιλοξενεί τη μοναδική αυτή εικόνα, την Παναγία του Χάρου. Σε αυτή την εικόνα, η Παναγία κρατάει στην αγκαλιά της τον Ιησού Εσταυρωμένο απεικονίζοντας το μαρτύριο και τον θρήνο της μητέρας που κρατάει στην αγκαλιά το νεκρό παιδί της. Στην εικόνα αποδίδονται θαυματουργές ιδιότητες, που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα μαύρα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής, όταν μία νέα κοπέλα πρόσφερε λευκούς κρίνους στην Παναγία τον Απρίλιο του 1943, οι οποίοι όπως ήταν φυσικό μαράθηκαν μετά από λίγες μέρες. Τρεις μήνες μετά, τον Ιούλιο του ίδιου έτους, κάποιοι προσκυνητές διαπίστωσαν ότι τα άνθη είχαν ξαναζωντανέψει και έκτοτε το θαύμα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την ίδια περίοδο. Η συγκεκριμένη εκκλησία γιορτάζει κάθε χρόνο στις 23 Αυγούστου και πλήθος πιστών συρρέουν για να προσκυνήσουν την ξεχωριστή αυτή εικόνα.
Η Παναγία η επτάσπαθη ή η Παναγία των θλίψεων.
Η Θεοτόκος απεικονίζεται με τρία σπαθιά στον κάθε ώμο και μία κεντρική λόγχη με τη λαβή προς τα κάτω. Υπάρχουν και απεικονίσεις όπου τέσσερα σπαθιά βρίσκονται στον αριστερό ώμο της Παναγίας και τρία στον δεξιό ώμο, ενώ όλα διαπερνούν την καρδιά της. Τι συμβολίζουν όμως αυτά τα σπαθιά;
Στην προφητεία του ο Δίκαιος Συμεών «…καί σού δέ αυτής τήν ψυχήν διελεύσεται ρομφαία…» (Λουκ. 2.35) αναφέρεται στον πόνο που θα τρυπούσε την καρδιά της Παναγίας από την απώλεια του τέκνου της.
Καθεμιά από τις λόγχες συμβολίζει τη νίκη επί του κακού και πιο συγκεκριμένα:
- Η πρώτη λόγχη αφορά την εξουδετέρωση της μαγείας και των πειρασμών.
- Η δεύτερη τις ασθένειες και ιδιαίτερα τις ψυχικές.
- Η τρίτη τα προβλήματα στον γάμο και στην τεκνοποίηση.
- Η τέταρτη τα ατυχήματα.
- Η πέμπτη τη βασκανία και τη γλωσσοφαγιά.
- Η έκτη αφορά την αδικία και την εξαπάτηση.
Αμέτρητα τα Θεοτοκωνύμια, οι ονομασίες που αποδίδονται στη Θεομήτωρ, και πλήθος απεικονίσεων και συμβολισμών στις θαυματουργές εικόνες της. Η πιο προσφιλής πρεσβεύουσα όλων που συντροφεύει και παρηγορεί όσους προστρέχουν στη Χάρη της.
